Realizacja dzieła „Niewiasta z Jeruzalem – Królowa Pokoju” („Niebiańska Jerozolima”) będącego nastawą ołtarzową wraz z monstrancją powstała dla miasta, zwanego Miastem Pokoju, by z tego miejsca wypływała modlitwa w intencji o pokój w Ziemi Świętej i na całym świecie. Jest ona w wymiarze religijno-artystycznym wypełnieniem słów skierowanych do wiernych przez Ojca Świętego Benedykta XVI w „Orędziu na Światowy Dzień Pokoju” 1 stycznia 2007 r. Jest tam napisane m.in.: Pragnę zwrócić się z gorącym apelem do Ludu Bożego, aby każdy chrześcijanin poczuł, że jego zadaniem jest być niezmordowanym budowniczym pokoju i wytrwałym obrońcą godności osoby ludzkiej i jej niezbywalnych praw.
W kwietniu 2007 roku przedstawiony został w Jerozolimie projekt monstrancji, który egzarcha Kościoła katolickiego Ormian, msgr. Raphael Minassian rozwinął do pomysłu wykonania nastawy ołtarzowej. W styczniu 2008 r. rozszerzony projekt uzyskał pełną aprobatę patriarchów. Nastawa ołtarzowa, realizowana do kaplicy Adoracji Najświętszego Sakramentu w Jerozolimie ma charakter tryptyku symbolizującego bramę ukazującą przejście ze Starego Przymierza do Nowego. Zamknięty, nawiązuje do stylu romańskiego, ukazuje Ziemskie Jeruzalem. Na planie Grobu Bożego, w centralnej części reliefu przedstawiona jest postać ukrzyżowanego Chrystusa, u boku którego ukazany jest Ojciec Święty Jan Paweł II, sprawujący Eucharystię, czyli Ofiarę, będącą obietnicą życia wiecznego. Na skrzydłach tryptyku umieszczone zostały symbole zawarte w Apokalipsie św. Jana, z których można odczytać treści inspirujące do zadania pytań: czy to się już zdarzyło, czy dopiero nastąpi?
Tak jest m.in. w wypadku, kiedy odnajdujemy płaskorzeźbę Czterech Jeźdźców Apokalipsy. Symboliczna scena Sądu Ostatecznego odnosi się do słów Pana Jezusa, zapisanych przez św. Jana Ewangelistę: Ja jestem bramą, jeśli kto wejdzie przeze mnie, będzie zbawiony.
W górnej części zamkniętych skrzydeł tryptyku ukazana jest paruzja Pana Jezusa. Otwierając tryptyk, dokonujemy symbolicznego przejścia przez Chrystusa-Bramę i wchodzimy do Niebiańskiej Jerozolimy. Klimat gotyckiej formy rozedrganej świetlistymi rozetami symbolizuje Nową Ziemię, Nowe Niebo. Źródłem światła- ważnego elementu Jerozolimy z apokaliptycznej wizji św. Jana jest przede wszystkim Bóg – odziany „światłością jakby szatą”. Na skrzydłach otwartego tryptyku, nawiązując do wizji św. Jana, przedstawieni zostali Dwaj Świadkowie, którzy jak dwa drzewa oliwne, jak dwa świeczniki, w prorockiej wizji ukazują powołanie i zadanie wszystkich chrześcijan, aby dawać czytelne i wiarygodne świadectwo, czyli wytrwale wyznawać wiarę w Chrystusa wobec świata. Odrzucenie tego świadectwa stanie się jednym z powodów sądu nad światem. Los świadków jest podobny do losu ich Pana – Chrystusa, gdyż są znakiem sprzeciwu i składają ofiarę z życia, ale od Boga otrzymują nowe życie oraz udział w chwale.
Centralne miejsce w apokaliptycznych wizjach zajmuje Niewiasta rodząca Syna. W centralnej części tryptyku odnajdujemy monstrancję , której kształt przywołuje postać Niewiasty trzymającej prawdziwego – Eucharystycznego Chrystusa. Niewiasta – Maryja, Matka Odkupiciela, Lud Boży wszystkich czasów, symbol kościoła, który na przestrzeni dziejów, w wielkich bólach rodzi wciąż na nowo Chrystusa. Cierpiąca Niewiasta – prześladowany kościół w końcu jawi się jako wspaniała Oblubienica, która jak napisał 8 grudnia w Watykanie Ojciec Św. Benedykt XVI „ukazuje nam swojego Syna jako Drogę pokoju i napełni(a) nasze oczy światłem, abyśmy umieli rozpoznać Jego oblicze w twarzy każdej osoby ludzkiej, która jest sercem pokoju”. Maryja – zapowiedź Nowego Jeruzalem – w którym nie ma już łez ani płaczu stanowiąca obraz przemienionego, nowego świata, którego światłem jest sam Bóg, a lampą Baranek.
Święty Jan, widzący z Patmos, na zakończenie napisanej księgi wyraził ostatnie pragnienie i oczekiwanie. Prosi o ostateczne przyjście Pana: Przyjdź Panie Jezu! (Ap. 22,20). Jest to jedna z głównych modlitw podana również przez św. Pawła: Panie nasz przyjdź! (1 Kor. 16,22).
Również i my, współcześnie żyjący, chcemy podjąć modlitwę św. Pawła, i „widzącego z Patmos”, który wraz z rodzącym się chrześcijaństwem wołał: Przyjdź Jezu! Przyjdź i przemień świat! Przyjdź już dzisiaj i niech zwycięży pokój! Jak podkreśla Ojciec Św. Benedykt XVI: Kościół – został ustanowiony jako wspólnota wiary, nadziei i miłości, a jego fundamentem są apostołowie. Przez apostołów dochodzimy do Jezusa.
Tryptyk wraz z monstrancją jest pracą, która w swojej symbolice daje możliwość głębokiego zastanowienia się i modlitewnej refleksji, której rdzeniem są słowa Jezusa: Pokój zostawiam wam, pokój mój wam daję. Lecz aby nastał pokój wśród narodów, musi zapanować pokój w ludzkich sercach, budowany – jak podkreślał Sługa Boży Jan Paweł II – na poszanowaniu godności każdej osoby ludzkiej, jako dziecka Bożego, niezależnie od jego wyznania, statusu społecznego czy światopoglądu.
